Dapper

Zo dapper als je bent klein manneke, zo dapper als je aangeeft wat er goed gaat in je korte leventje en zo dapper als je verteld wat je dwars zit. Ik voel me machteloos om te begrijpen wat er in je om gaat, machteloos, terwijl ik je juist zou moeten kunnen helpen.
Hopelijk wordt de komende tijd niet al te zwaar, al zal het een hoop energie gaan kosten. Weet dat ik je steun, in alles wat je voelt, in alles wat je doet, in alles wat je zegt.
Ik hoop dat ik net zo dapper kan zijn als jij, mijn grote kanjer! Weet dat je de steun krijgt van je grote vriend Fenrir, hij is de enige die je kan doorzien, doorvoelen en in je huid kan kruipen als geen ander. Wees je zelf!

Vaarwel Madelief

Vaarwel Madelief, Gisteravond gaf ik je nog een wortel en begroette je me met een likje aan m'n hand. De poes gaf je nog een kopje voordat ze mee naar binnen ging en toen ik de gordijnen dicht deed zag ik je nog lekker knagen aan het hooi. Vanochtend vond ik je, opgekruld in het hooi van je ruime hok, je leek te slapen, maar je kwam niet naar me toe zoals altijd. Je lag daar, koud en stil. Helaas ben je er niet meer, een sterretje aan de hemel. Dank je voor alle liefde die je in je korte leventje hebt kunnen geven. Dank je...

De walnotenboom

Elke ochtend laat ik uiteraard Fenrir een lekkere ronde lopen. Langs het meer is het 's ochtends een genot om te wandelen. Je komt soms niemand tegen en soms veel bekenden. Allemaal mensen die een lekkere ronde lopen voor de hectiek van de dag start.
Ook ga je op een gegeven moment allerlei vaste dieren bewoners herkennen. Zo zijn daar de zwanen, altijd vaste gasten, of de futen die zelfs laat in het jaar nog jongen krijgen.

Tijdens een ronde zag ik een vlaamse gaai pikken in het gras. Het bleek te gaan om een open gebarsten walnoot die vakkundig van de inhoud werd ontdaan. Het was me nog nooit opgevallen dat er in het plantsoen een heuse walnoten boom staat. Een statig exemplaar en een bijzondere verschijning op deze plek. Er lagen elke ochtend meer walnoten en elke ronde kon ik wel twee tot drie mooie walnoten vinden, tot diep in oktober.

Na een tijdje had ik een bakje vol en ze smaken ook nog erg goed. Je kan ze roosteren voor meer smaak (in een spruitjes schotel bijvoorbeeld) of gewoon lekker vers pellen.

Wist je dat bij boerderijen de walnoot een functie had om muggen bij de koeienstal weg te houden? De bladeren bevatten juglandine, een stof die muggen op afstand houdt. Vroeger werd het hout gebruikt voor het fineren van van meubels en werden er kleine voorwerpen, zoals dienbladen, van gemaakt.

Blijkbaar moet de boom er al lang staan want het duurt een eeuwigheid om de boom te zien bloeien en vruchten te oogsten. In de periode april tot en met mei bloeit de boom.
Aan een en dezelfde boom verschijnen zowel manlijke en vrouwelijke katjes. De boom is eenhuizig zoals dat heet. Manlijke katjes en vrouwelijke katjes bloeien soms op verschillende tijden.

Al met al, een welkome gast aan de waterkant.

Deja Vu

Bacteriën zijn niet alleen ziekteverwekkers, maar ook zeer nuttig. Dankzij de reklame weten we allemaal dat onze darmen vol bacteriën zitten. We gebruiken ze om kaas, zuurkool, wijn, bier en worst mee te maken en ons afvalwater te zuiveren.

Onlangs kwam ik dit bericht weer eens tegen, al heel oud, maar toch nog weer net geupdate Het gaat over hele grote (maar nog altijd kleine) bacteriën in de oceaan, Thiomargarita namibiensis

Toen ik zo'n 14 jaar geleden op een lab werkte had onze professor een sample van deze bateriën meegenomen naar het lab. Ik heb ze mogen aanschouwen onder de microscoop, me niet realiserende dat het eigenlijk een heel bijzonder moment was.

weer aan het werk

Deze week begint het circus weer. Congressen, bijeenkomsten, werkbesprekingen en wat al niet meer. Soms vraag je je wel eens af wanneer je aan je eigenlijke werk toe komt.

's avonds is het dan ook heerlijk om even naar de dijk of het bos te rijden met Fenrir en even te ontspannen van de hectiek van de dag. Wat is het toch lekker om je hoofd leeg te maken en samen door de velden te struinen

Terug naar toen

Als jongetje vond ik vroeger stoomtreinen reuze interessant. Nog steeds zijn het imposante machines die ontzag en respect verdienen. Wat doe je dan met een zoon die treinen helemaal geweldig vindt, dan ga je naar terug naar toen!

We hebben een geweldige dag gehad, alleen Fenrir....stoomfluiten zijn niet zijn ding....

Wandelen in Vaals

In Vaals en omgeving kun je heerlijk wandelen, Over het drielanden punt, langs de grens en door het bos. Fenrir was met ons mee en helemaal in z'n element. Gelukkig was het geen probleem dat hij op de hotelkamer sliep.

Wat ons echt opviel was de gastvrijheid, ook voor de hond. Kamermeisjes waren niet bang en gaven Fenrir een dikke knuffel. De receptie was behulpzaam en de hotel manager was onder de indruk van de moois glanzende vacht.

Intussen weten we ook wat Mechelse koekoek is: een heerlijke biologische kip, fijntjes klaargemaakt met verse kruiden en een heerlijke wijn.

Kortom een geslaagd stel dagen in een prachtig kasteel hotel.

Een mooie bruiloft

Wat is er nou mooier dan te trouwen tijdens het kinder spektakel van het jaar. Deze fantastische vrijwilligers trouwden echt onder het toeziend oog van alle kinderen tijdens het okiedokiedorp van 2011. Samen met Fenrir keken we glimlachend toe.

Een bijzondere ontmoeting

Al weer zeven jaar geleden overleed mijn geliefde tante. Na een zwaar leven, jong weduwe, drie kinderen en geen geld, had ze in de jaren tachtig een grote nieuwe liefde leren kennen. Hiermee zwierf ze heel Europa door en was ze erg gelukkig. Haar enige angst was de reuma, die af en toe de kop op stak. Dit weerhield haar echter niet van haar geliefde bezigheid... een biertje drinken op een terras en dan mensen kijken.

Tot die fatale dag in het prachtige Trier aan de Moezel. Na een beroerte overleed ze daar in het ziekenhuis. In onze ogen misschien te jong, maar voor haar misschien ook niet. Haar man volgde haar enkele jaren later.

Onderweg naar Trier hadden we veel regen, maar gaandeweg werd het weer beter. Ik zei gekscherend tegen mijn vrouw, 'kijk, tante zorgt voor mooi weer', niet wetende wat zou volgen. We zagen we een vos die haar jongen aan het leren jagen was en een klein uurtje later kwamen we aan.

Toen ik de parkeergarage uit liep kreeg ik een intens warm en blij gevoel (het was 16! graden). Op het drukke plein in het midden van de stad viel mijn oog op een dame van de leeftijd van mijn tante. Een paar seconden later was ze weer weg.

In een klein boekwinkeltje vond ik een boek voor mijn zoon op een plek waar het eigenlijk niet hoorde te liggen en voor mijn vrouw vonden we in een onmogelijk klein juweliertje een zilveren bedeltje waar ze al jaren naar opzoek was....buiten liep de oude vrouw net de hoek om. Ik had nog steeds dat warme gevoel.

Enkele uren en toeristische bezienswaardigheden later wilde de familie wat knagen, helaas bij, in mijn ogen, foute tenten. Ik had tijdens onze zwerftocht door de stad mijn oog laten vallen op een cafe bij een groep platanen en na wat overreding gingen we daar zitten.

Het tafeltje naast ons werd bezet door...de oude vrouw, nippend aan een 'Weizen'. Dreigende wolken kwamen onze kant op, maar het plein bleef droog. De bestelde salades waren voortreffelijk en moe maar voldaan vertrokken we naar de parkeer garage. De oude vrouw was al weg.




Na enkele minuten op de autobahn draai je een brug op, met een mooi uitzicht over de Moezel en Trier. Plotseling ging het regenen terwijl de zon onder de wolken doorscheen. Voor ons stond er een mooie regenboog in de lucht, als afscheid van een mooie ontmoeting......dag tante...dank je wel.

Vakantie

Onverwacht gingen we deze zomer toch nog met vakantie.Na een lange en vermoeiende verbouwing kregen we een midweekje Eiffel aangeboden met de hele familie. Voor Fenrir een uitgelezen kans om mee te gaan wandelen. Lekker door de bossen struinen en heerlijk genieten van de mooie natuur.

Mijn doel was om de Hochkelvberg te beklimmen maar door het slechte weer is dat er helaas niet van gekomen. De paden waren tot beekjes veranderd en wandelen was geen pretje. Toch nog een mooi moment meegemaakt. Tijdens een korte wandeling, drijfnat geregend, stonden we plotseling oog in oog met een hert. Even keek Fenrir verbaast, om daarna netjes naast ons te gaan zitten. Terwijl hij ons aankeek sprong het hert over de afrastering en verween in de bossen.

De volgende dag was een stuk droger en we togen richting Trier, een mooie oude stad, met echt karakter. Wat ik niet wist was dat dit een speciale dag zou worden.

De Nijmeegse 4daagse

Vandaag komt de Nijmeegse 4daagse door mijn dorp heen. Altijd een groot feest, de muziek begon toen de eerste lopers langs kwamen, rond zeven uur 's ochtends dus. Via deze weg wil ik alle lopers een warm hart toedragen, veel kracht wensen en ondersteunen in deze, vaak persoonlijke, uitdaging.

De zwanen zijn terug

Zoals ik gisteren al aan iemand liet weten ben ik heel dankbaar dat de zwanen weer terug zijn in ons meertje. Weken lang heb ik ze zien broeden op hun nest. Vader zwaan zoveel mogelijk de opdringerige ganzen van zich af houdend. Na weken was het ene ei uitgekomen en zwom familie zwaan parmantig door het meer. Plotseling waren ze verdwenen, maar gelukkig zijn ze weer terug. Vandaag kon ik de camera meenemen. Geniet van de natuur

Er staan gelukkig ook leuke dingen in de krant

Ik werd blij van dit bericht. Als een liefdesbrief na 53 jaar alsnog bezorgd wordt én nog steeds relevant is, dan zit het wel goed.

Fietsen

Vandaag was een rare dag met veel rennen en vliegen om overal op tijd aanwezig te zijn. Fenrir uitlaten op een lange ronde schiet er dan helaas wel eens bij in. Niets is dan lekkerder om na het eten even op de fiets te stappen en heerlijk door de polder te peddelen. Fenrir loopt lekker met een slappe lijn naast me als we plotseling een dame tegen komen met een hele zwik honden. Een hele witte golden 'Luna' komt op Fenrir af gedarteld. Samen met m'n zwarte donder een mooi span op de weide naast het fiets pad. Een leuk gesprek en 10 minuten verder nemen we afscheid. Daar wordt je vrolijk van, een dankbaar moment.

Hondenweer

Fenrir, kom je mee?? Langzaam komt er beweging in het hondenkussen. Een kopje steekt omhoog.'Moet dat??? Kijk eens naar buiten, het is honden weer' En inderdaad, de regen komt met bakken uit de hemel. Wat een weer. Gauw naar buiten en een klein rondje. Eenmaal bij het meertje aangekomen is het toch wel lekker en loopt Fenrir heerlijk te dartelen....het is zomer.....

Rust en ruimte en lekker los

In deze weken van het jaar gonst het van de toeristen en wandelaars in de bossen vlak bij ons huis. Enkele minuten over de grens tussen Nijmegen en Kleef ligt gelukkig een mooi bos, het Reichswald. Je kan er heerlijk wandelen en uren dwalen. Ondanks dat het een productie bos is, of misschien wel dankzij, is het heerlijk afwisselend. Naald bomen, loof bomen, vanalles. Heel veel boomklevers en als je geluk heb kom je soms herten tegen. Fenrir loopt los rond te struinen als plotseling een echte boswachter voor m'n neus staat. Een wat oudere man, streng kijkend vanachter een metalen brilletje. 'U weet toch dat de hond hier niet los mag lopen'??? Ehh, uhh, ehhh eigenlijk niet meneer de boswachter, stamel ik. 'Nou ja, deze keer is het geen probleem', antwoord de vriendelijke Duitser. 'Maar denk om het wild en de jonge herten'. Nieuwsgierig loopt Fenrir rondjes te dralen en begroet de man hartelijk. Na een aai over z'n bol kwam er zowaar spontaan een hondekoekje te voorschijn. Fenrir had er echter geen oog meer voor, wel voor de mooie Duitse Herder teef die aan kwam stuiven vanuit het struikgewas. De hond van de boswachter......lekker los.

Vakantie bestemming

De vakantie is begonnen. Om mij heen zie ik allemaal mensen gejaagd door de vakantie. Caravans worden volgepakt, ruzie om jengelende kinderen op de achterbank, vechtend om de Nintendo of de DVD speler. De buren kijken op hun mobiel of het weer in Frankrijk nog wel voldoet aan de hoog gespannen verwachtingen. Schat staat de route in de TomTom? Nog maar 13 uur in de auto.......

Het hondje van de buren kijkt verdwaast uit z'n reiskennel, klaar om tussendoor nog even naar de opvang gebracht te worden. Je ziet aan z'n beteuterde snuit dat hij niet snapt waarom de baasjes nu ineens zo gehaast zijn. Hij weet nog niet dat het drie weken afzien wordt in een kennel met allemaal vreemde honden en benauwde hokken.

Fenrir kijkt me aan.... wat gaan we doen baas? Helaas, het gebruikelijke rondje om te wandelen is ingepikt door een horde vankantie wandelaars die zo nodig met tasjes, water en rugzakjes een geplande route moeten lopen. Oh wee als je die in de weg loopt met je trouwe viervoeter.

Waar is toch dat avontuur gebleven, lekker wandelen en je verbazen over wat er om de hoek, in je eigen buurt te zien is.


Dat gaan we vandaag eens ontdekken, Fenrir. Onlangs heb ik een vergeten plekje ontdekt, aan de rand van de stad. Dat wordt ons doel vandaag. Verkennen en lekker ontspannen lopen.

Samen lopen we het pad in waar we een geweldig tafereel ontdekken. Een mooie waterpartij met futen, meerkoeten en een reiger. Als Fenrir enthousiast gaat pootje baden springt er een kikker uit het riet. Even verderop komen we bij een mooi weiland waar je tot je kuiten door de bloemen en het hoge afwisselende gras loopt. Bloemen, planten , bomen en vogels. Het plaatje klopt helemaal. Een vriendelijke oude man met met en blonde Labrador zegt gedag. Fenrir zegt ook gedag en samen dollen ze even door het hoge gras. Vijftig meter verder ligt de snelweg en vanaf een klein dijkje zie ik de caravan van de buren richting zuiden snellen.....Wij zijn al op onze vakantie bestemming